...::: IMPERIUM ROMANUM :::...

Hagen

Co o nim sądzicie drodzy forumowicze?

Magnecjusz Antonius

Julian Wielki Question

Jakiś nieznany cesarz Question

Hagen

Julian Wielki nazywany jest częściej Apostatą ( napewno znasz go cesarzu pod tym właśnie przydomkiem) czyli odszczepieńcem ponieważ porzucil wiare chrześcijańską na rzecz kultu starych bóstw. Był on cezarem w latach 355-363, ocalił z beznadziejnej sytuacji Galie, która była pustoszona przez plemiona barbarzyńskie. Julian pokonał ich wodza Chnodomara w bitwie pod Argentoratum 357r., następnie już po śmierci swego współrządcy Konstancjusza II najechał Persje. Dobrze zapowiadającą się kampanie przerwała śmierć cezara, który zginął podczas ataku Persów na tylnią straż jego armii, miał wtedy 31 lat. Julian był wg mnie jedną z największych postaci w dziejach cesarstwa, szkoda że zginął w tak młodym wieku

Magnecjusz Antonius

Aaa... oczywiście - Juliana Apostatę, kojarzę jak najbardziej Smile

Przyznam, że po prostu pierwszy raz spotykam się określeniem 'Wielki'.
Również uważam, że był bardzo dobrym cesarzem - wszechstronnie wykształcony, filozof (zwolennik neoplatonizmu; studiował, z tego co pamiętam u Maksymusa z Efezu) i przede wszystkim świetny wódz. W Gali, rzeczywiście nieźle dokopał Frankom i Alemanom. Kilka ciosów i juz siedzieli spokojnie Cool

A co najważniejsze, na zachodniej granicy, znów stacjonowała armia. Sprawą sporną jest fakt, czy to on sam zbuntował sie przeciwko władzy Konstancjusza, czy też może został do tego popchnięty przez legiony, które ogłosiły go Augustem. Osobiście skłaniałbym się w stronę tej drugiej opcji...
Kwestia religii. Prawda, że dążył do przywrócenia panującego stanowiska kultu pogańskiego, przez wprowadzenie dawnej religii Greków ( z pewnymi zmianami). Pozbawił duchowieństwo chrześcijańskie przywilejów, uzyskanych po edeykcie medilolańskim; zakazał im nauczania w szkołach. Jednakże, ogłosił również dekret o powszechnej tolerancji religijnej. A jak piszę historyk Eutropiusz:
"Religię chrześcijańską prześladował, wstrzymując się jednak od rozlewu krwi. Pod niejednym względem był podobny do Marka Aureliusza, z którym nawet usiłował współzawodniczyć"

Aulus Cornelius Cossus

A ja cenię go za jego poglądy filozoficzne, jako że się zagadnieniami filozofii interesuję troszkę Wink

Tak na marginesie to ciekawe jak to się dzieje, że różni ludzie całkowicie inaczej potrafią interpretować cudze myśli. Julian np. był zwolennikiem neoplatonizmu i z powodu tej orientacji filozoficznej powrócił do wiary w pogańskich bogów, Augustyn Aureliusz natomiast po wpływem tego samego prądu porzucił manicheizm i przeszedł na chrześcijaństwo. Zastanawiające, nie sądzicie ??

Hagen

Na Augustyna i Juliana wielki wpływ wywarli ich nauczyciele. Augustyn był zafascynowany wywodami arcybiskupa Mediolanu Ambrozjusza- największego propagatora chrześcijanstwa tamtych czasów, natomiast Julian uwielbiał słuchać nauk Libaniusza oraz Maksymusa z Efezu a więc ludzi związanych z pogaństwem.Te wybitne jednostki ukształtowały charaktery naszych bohaterów. Być może gdyby Julian kształcił się pod opieką arcybiskupa Mediolanu to dzisiaj nikt nie nazywałby go odszczepieńcem Evil or Very Mad

Magnecjusz Antonius

Zgadzam się z Hagenem - wpływ mistrzów był ogromny. Ukształtował poglądy obu wymienionych osób. Nie można zapominać, że św. Augustyn w latach młodości, zanim trafił do Mediolanu - korzystał intensywnie z życia , jak to patrycjusze w tamtych czasach Cool

Dopiero pod wpływem kazań biskupa Ambrożego, zdecydował się przejść na chrześcijaństwo i razem ze swoim synem przyjął chrzest.

innuendo

Magnecjusz Antonius

Zachęcam i to gorąco. Jest to niezwykle ciekawa i interesujaca postać. Można by rzec, postać z innej epoki. Osoba, która urodziła się w nie tych czasach, co powinna. Wszechstronnie wykształcony, filozof, mówca, pisarz i poeta. Można powiedzieć, prawdziwy człowiek antyku Smile

Julian należy do mojej ścisłej czołówki najlepszych cesarzy, obok Oktawiana, Wespazjana, Trajana, Marka Aureliusza, Aureliana i Konstantyna I.

Flavius Aetius

Racja, Iulianus urodził się niewątpliwie w czasach, w których jego talenty nie mogły zostać wykorzystane w pełni, poza tym rządził zbyt krótko, aby stać się istotną postacią w galerii rzymskich cesarzy. Na jego korzyść należy mu przypisać gruntowne wykształcenie oraz doświadczenie zdobyte podczas funkcjonowania jako jeden z cezarów, natomiast niewątpliwym błędem było konsekwentne odrzucanie chrześcijaństwa (choć słynne "cognomen" Apostata uważam z kolei za wielkie nadużycie drugiej strony) oraz niedostrzeżenie potencjału chrześcijaństwa w cesarstwie.

Magnecjusz Antonius

Zgadza się - nie rządził zbyt długo, ale mimo to zapisał się na kartach historii Rzymu, jako wybitna postać. W okresie poprzedzajacym objęcie przez niego godnosci augusta, jako cezar miał spore sukcesy w walkach z Alamanami w Galii. Z tego co pamiętam, to chyba i z kilka razy za Ren się przeprawiał. Potem jako jedyny władaca imperium, także prowadził udaną kampanię, tym razem na Wschodzie, którą przerwała jego nagła śmierć w wyniku odniesionych ran.
Ciekawostką jest fakt, że Julian był wychowany w środowisku chrześcijańskim i był gorliwym wyznawcą tej religii, ale będąc w Atenach zetknął się z pismami wybitnych przedstawicieli filozofii neoplatońskiej. Pod ich wpływem zaczął stopniowo odchodzić od swej wiary, na rzecz kultów helleńskich. Słusznie stwierdzasz, że nadanie mu przydomka "apostata" jest w pewnym stopniu nadużyciem. Julian nigdy nei prowadził krwawych prześladowań, nigdy nie skazywał tez nikogo na śmierć z powodu wiary w Chrystusa. Dążył raczej do powszechnej tolerancji i wzajemnego poszanowania wyznań, bez forowania jakiejkolwiek religii. Powiedziałbym, iż chciał osiagnąc stan równowagi w sprawch religijnych - o ile nie jest to nadużycie takiego stwierdzenia Wink